Ο Φάρος της Πάτρας είναι κτίσμα στην λιμενική ζώνη του Δήμου Πατρέων και αποτελεί σύμβολο της πόλης. Βρίσκεται παράκτια στην περιοχή του ιερού ναού του Αγίου Ανδρέα, δίπλα στην ιχθυόσκαλα της περιοχής.
Ο πρώτος φάρος ήταν ξύλινος και είχε κτιστεί το 1858 σε άλλη κοντινή τοποθεσία, στον μώλο του Αγίου Νικολάου, καταστράφηκε όμως κατά την διάρκεια θύελλας το 1865. Αντικαταστάθηκε με νέο πέτρινο φάρο το 1878, ο οποίος είχε διάμετρο 4-5 τ.μ. και ύψος 17 μέτρων. Ο πύργος αυτός κατεδαφίστηκε το 1972 επί της δημαρχίας του Κωνσταντίνου Γκολφινόπουλου κατά την διάρκεια εργασιών για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του λιμανιού.
Το 1999 το τοπικό συμβούλιο της πόλης αποφάσισε να ξαναχτιστεί ο φάρος, νοτιότερα στην περιοχή του ναού του Αγίου Ανδρέα. Ο νέος αυτός φάρος δεν έχει ναυτιλιακή χρήση αλλά κυρίως πολιτισμική, αποτελώντας ένα από τα αξιοθέατα της πόλης. Στο ισόγειο του κτίσματος υπάρχει καφετέρια και η γύρω περιοχή έχει μετατραπεί από τότε σε πάρκο, αποτελώντας χώρο αναψυχής της πόλης.