Το κάστρο του Ρίου (ή και Καστέλι της Πάτρας ή Καστέλι του Μωριά) βρίσκεται σε παραθαλάσσια θέση στην Αχαΐα στο Ρίο. Σήμερα δίπλα στο κάστρο βρίσκεται η Γέφυρα Ρίου-Αντιρίου, δεξιά και αριστερά του η ανατολική και δυτική προβλήτα των φέρυ μποτ. Χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις και είναι τουριστικά επισκέψιμο.
Περιγραφή
Το κάστρο περιβάλλεται στην μια πλευρά από πλατιά τάφρο η οποία περιέχει θαλασσινό νερό αφού ενώνεται με την θάλασσα η οποία βρέχει το υπόλοιπο κάστρο. Στην τάφρο υπάρχουν δύο εξωτερικοί προμαχώνες που ενώνονται με το κυρίως κάστρο με πέτρινες γέφυρες. Έχει δύο πύλες τη θαλάσσια και την κεντρική.
Ιστορία
Κατασκευάστηκε από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ το 1499 πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα, μέσα σε τρεις μόλις μήνες.
Μαζί με το απέναντι κάστρο του Αντιρρίου και με την δύναμη πυρός που είχαν έλεγχαν το θαλάσσιο πέρασμα, αποτελούσαν για τους Οθωμανούς τα «Μικρά Δαρδανέλια», σε μια τοποθεσία που οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν «σιαγόνες του Κορινθιακού».
Το 1533 το καταλαμβάνουν οι Γενοβέζοι με τον Αντρέα Ντόρια αλλά την ίδια χρονιά το ξανά παίρνουν οι Οθωμανοί.
Το 1687 ο Φραγκίσκος Μοροζίνι πολιορκεί το κάστρο του Ρίου και το καταλαμβάνει, αλλά αναγκάζεται να το ανακατασκευάσει αφού η πολιορκία προξένησε μεγάλες καταστροφές στα τείχη. Τότε προστέθηκαν νέοι πύργοι και το κάστρο πήρε την μορφή που έχει σήμερα. Την ίδια εποχή κατασκευάστηκε και ο σημερινός ναός της Ζωοδόχου πηγής.
Το κάστρο ξαναπέρασε στην κατοχή των Οθωμανών το 1715, την ίδια περίοδο χρησιμοποιήθηκε και σαν φυλακή. Το 1828 παραδόθηκε στους Γάλλους της εκστρατείας του Μωριά υπό τον Μαιζών, από το 1831 και έως το 1912 μετατράπηκε σε στρατιωτική και πολιτική φυλακή. Μάλιστα ο Δήμος Πατρέων χρησιμοποιούσε τους κρατούμενους για την καθαριότητα του Ρίου.