Απομονωμένη παραλία με άγρια ομορφιά στο νοτιοδυτικό άκρο της Ελαφονήσου, η μόνη παραλία του νησιού με βότσαλο. Εντελώς διαφορετική σαν τοπίο αλλά και αίσθηση από το υπόλοιπο νησί, είναι εύκολα προσβάσιμη με βάρκα – για τα πιο θαρραλέα πλάσματα, υπάρχει πρόσβαση από τους κατσικόδρομους είτε από την Παναγίτσα, είτε από το γκρεμό στην άλλη πλευρά (πάνω από το εκκλησάκι). Αν προσεγγίσετε από ξηρά φροντίστε να φοράτε κλειστά παπούτσια, καπέλο και αντηλιακό, μιας κ είναι αρκετός δρόμος (35′ περίπου). Στην παραλία -η οποία είναι πολύ μικρή και χωρίς ιδιαίτερη φυσική σκιά- βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Πατάπιου, ένα αυτοσχέδιο μικρό σκίαστρο, καθώς και ένα πολύ χαριτωμένο παγκάκι με ομπρέλα. Αν πρόκειται να την επισκεφτείτε για ώρες φροντίστε να έχετε μαζί σας σκίαστρο και πόσιμο νερό. Απέναντι από την παραλία υπάρχει ένα νησάκι, εύκολα προσβάσιμο κολυμπώντας, προσοχή στα γλιστερά και κοφτερά βράχια αν το επιχειρήσετε.
