H Δίκτη ή Λασιθιώτικα Όρη είναι μια οροσειρά με χαρακτηριστικά άγρια, μεσογειακά τοπία στα ανατολικά της Κρήτης. Μια παραλλαγή του μύθου τοποθετεί εδώ το σπήλαιο που η Αμάλθεια ανέλαβε την ανατροφή του νεογέννητο Δία. Η σπηλιά που ονομάζεται Δικταῖον Ἄντρον ή Ψυχικό Σπήλαιο. Η οροσειρά έχει μια ασυνήθιστη γεωγραφία, που την χαρακτηρίζουν τα πολλά οροπέδια, οι μεγάλες εύφορες κοιλάδες στα πεδινά και οι απότομοι γκρεμοί (γνωστοί ως “δέτες” στην τοπική διάλεκτο). Ο ορεινός όγκος σχηματίζει ένα πέταλο γύρω από τη δασωμένη κοιλάδα του Σελάκανου.
Στα βόρεια του κύριου ορεινού όγκου βρίσκεται το οροπέδιο του Λασιθίου, το μεγαλύτερο της Κρήτης, με μέσο υψόμετρο τα 860 μ. Άλλα οροπέδια είναι το Λιμνάκαρο, η Λάπαθος, ο Ομαλός του Αμιρά, η Έργανος, η Νίσσιμος και το Καθαρό στα 1140 μ που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο. Τα οροπέδια Καθαρού και Λασιθίου συνδέει το φαράγγι του Χαυγά. Τα φαράγγια της Δίκτης είναι της Εργάνου, του Ξενιάκου, της Λαπάθου, της Σαρακίνας, του Μπουφάνη, της Κριτσάς και του Αδριανού στα ανατολικά. Στον ευρύτερο όγκο της Δίκτης μπορούν να συμπεριληφθούν τα άγριας ομορφιάς και δυσπρόσιτα φαράγγια της Βιάννου όπως της Άρβης, του Καλαμιού και της Πορτέλας.
Η ψηλότερη κορυφή λέγεται Σπαθί ή Εντίχτης (2.148 μ), και μετά ακολουθούν οι κορυφές Αφέντης Χρήστος 2141μ, Λάζαρος 2085μ, Μαδάρα 1783μ, Σκαφιδάρας 1673μ, Καθάρο Τσιβί 1665μ, Σαρακίνο 1588μ, Αφέντης 1571μ, Σελένα 1559μ, Βαρσάμι 1545μ, Τούμπα Μουτσούνα 1489μ, Μαχαίρας 1487μ, Βιργιομένo Όρος 1414μ..
Στη Δίκτη κυριαρχεί ο πρίνος και τα πεύκα (Pinus brutia), ένα πολύ ανθεκτικό είδος που αντέχει την 6μηνη ξηρασία και ευδοκιμεί και σε βραχώδες έδαφος, άγρια κυπαρίσσια υπάρχουν κυρίως στο Σελάκανο, στη νότια πλευρά της Τσίβης, το κυπαρισσόδασος της Κριτσάς, και στις απότομες πλευρές φαραγγιών όπως της Εργάνου. Στα βορειο ανατολικά της Σελένας υπάρχει το Αζιλακόδασος, ένα δάσος από Αριές (Quercus ilex), είδος αειθαλούς βελανιδιάς που στην Κρήτη ονομάζεται Αζίλακας.