Ο Παντοκράτορας είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός νοτιοδυτικά της Πρέβεζας. Απέχει 400 μ. από την έξοδο του υποθαλάσσιου τούνελ Πρέβεζας-Ακτίου και ιδρύθηκε από πρόσφυγες μετά τη μικρασιατική καταστροφή.
Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου δυτικά της πόλης της Πρέβεζας, πάνω στην παραλία και ακριβώς στο γύρισμα της ακτής προς το Ιόνιο πέλαγος, υψώνεται το φρούριο του Παντοκράτορα. Ο Σπύρος Αραβαντινός αναφέρει ότι το φρούριο πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Παντοκράτορα που χτίστηκε εκεί, κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της πόλης, πριν την ανέγερσή του κι έδωσε το όνομά της και στον γειτονικό οικισμό. Οι ευρωπαίοι το ονόμαζαν «Ενετικό» ή «Βενετσιάνικο» κάστρο. Οι Τούρκοι «ουτς καλέ», «ουτς»=uc=(τουρκ.) άκρη, τέρμα, σύνορο.
Το κάστρο του Παντοκράτορα κτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από τον Αλή Πασά βάσει σχεδίου του Γάλλου μηχανικού Yadocourt. Βέβαια αυτή η αποστολή κάλυπτε σκοπιμότητες της στρατηγικής των Γάλλων στην Ήπειρο και την Αλβανία. Η θέση του εξυπηρετούσε τον απόλυτο έλεγχο της ναυσιπλοΐας της εισόδου του Αμβρακικού κόλπου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το κάστρο χρησιμοποιήθηκε τα μεταγενέστερα χρόνια από την ελληνική κυβέρνηση για φυλακές κρατουμένων.