Το μοναστήρι σύμφωνα με πληροφορίες μεταφέρθηκε από τον αντικρινό λόφο του Αϊλιά στη σημερινή του θέση το 1598 και σαν κτήτοράς του αναγράφεται στην εντοιχισμένη πάνω απ΄ την είσοδο της εκκλησίας πλάκα ένας ιερομόναχος Αθανάσιος. Βρίσκεται σε υψομετρο 780 μ σε δασος και εχει μαγευτική θεα. Ο Λόρδος Βύρων που επισκέφτηκε το μοναστήρι το έτος 1809 έμεινε δυο μέρες σ’ αυτό στις 12 και 13 Οκτωβρίου, αφιέρωσε στο βιβλίο του «Ταξίδι του Χάρολδ» εναν όμορφο ύμνο. Η εκκλησία που σώζεται και σήμερα , είναι θολωτή κι αγιογραφημένη. Πάνω από την πόρτα που επικοινωνεί με το νάρθηκα μια επιγραφή φανερώνει πως ιστορήθη το 1658 επι Μητροπολίτου Ιωαννίνων Καλλίνικου. Το μοναστήρι μετά το 1862 όταν έχασε πηγές εσόδων που προέρχονταν από τα Μετόχια που διατηρούσε στη Ρουμανία κ.α και από κακή διοίκηση άρχισε να πέφτει σε παρακμή. Σημερα ο χωρος χρησιμοποιείται για την εκδηλωση της Γιορτής κρασιού της Ζιτσας στις 24-25 Αυγουστου με μεγαλη συμμέτοχη κόσμου.
