Η Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας ξεκίνησε την παρουσία της στεγαζόμενη στο κτήριο Δαλιέτου και ξεκίνησε επισήμως τη λειτουργία της το 1978 στο κτίριο του κληροδοτήματος Δαλιέτου. Το 1991 έγινε Ν.Π.Δ.Δ. και με περιοδικές εκθέσεις έκανε ευρύτερα γνωστή τις συλλογές της με έργα προερχόμενα κυρίως από δωρεές. Το 1995, απέκτησε τις δικές της αίθουσες. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλων φορέων η πινακοθήκη απέκτησε τον δικό της λειτουργικό εκθεσιακό χώρο, στους χώρους του παλατιού των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου.
Φυσιογνωμία
Τα έργα των συλλογών λειτουργούν ως επιτομή της νεοελληνικής τέχνης του 19ου αιώνα και περιλαμβάνει έργα Κερκυραίων ζωγράφων του συγκεκριμένου αιώνα όπως ο Χαράλαμπος Παχής, ο Παύλος Προσαλέντης ο νεότερος, ο Άγγελος Γιαλλινάς, ο Βικέντιος Μποκατσιάμπης, ο Σ. Σκαρβέλης, ο Λ. Κογεβίνας, ο Γ. Σαμαρτζής, ο Σπ. Πιζάνης. Ο Ακαδημαϊσμός, οι κυρίαρχες επιδράσεις της ιταλικής ζωγραφικής και η στροφή προς τον ιμπρεσιονισμό είναι τα κυρίαρχα ρεύματα των συλλογών και λειτουργούν ως σημείο αναφοράς για την ελληνική τέχνη.