Το ιερό της Δωδώνης είχε πανελλήνιο κύρος στα αρχαία χρόνια. Άρχισε να χτίζεται στις αρχές του 3ου αι π.Χ. με έδρανα από ασβεστόλιθο. Η τοποθεσία του είναι στρατηγικής σημασίας, καθώς βρίσκεται πάνω στην αρχαία Εγνατία οδό. Και μόνο η κατασκευή του αποτελεί δείγμα της αρχιτεκτονικής μεγαλοφυίας των αρχαίων Ελλήνων.
Στη Ρωμαϊκή εποχή, αφαιρέθηκε από το αρχαίο θέατρο η πρώτη σειρά εδράνων, για να λειτουργήσει με ασφάλεια ως Ρωμαϊκή αρένα και να πραγματοποιούνται εκεί μονομαχίες και θηριομαχίες.
Σύμφωνα με το μύθο, δύο ζευγάρια περιστέρια έφυγαν από τις Θήβες της Αιγύπτου. Το ένα ζευγάρι, πήγε στη Λιβύη όπου ιδρύθηκε το ιερό του Άμμωνα Δία και, το άλλο ζευγάρι, στη Δωδώνη. Ο μύθος συνδέει την ιερή βελανιδιά, σύμβολο γης και ουρανού, με τη φωνή των περιστεριών, το κελάρυσμα των νερών της πηγής που ανάβλυζε στον περίβολο, το θρόισμα των φύλλων και το βουητό του ανέμου στους ορειχάλκινους τρίποδες που ήταν στη σειρά. Όλα αυτά μαζί, έχουν μαντικές ιδιότητες.