Η αρχαία Λισός (Λισσός), επίνειο της Ελύρου, ήταν κτισμένη σε μια μικρή κοιλάδα ανάμεσα στην αρχαία Συία (σημερινή Σούγια) και την Παλαιόχωρα. Ήκμασε από τα Ελληνιστικά χρόνια έως και τον 9ο αιώνα, όταν καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς. Στην περιοχή βρέθηκαν δεκάδες αγάλματα και νομίσματα της Λισσού, στοιχεία που δείχνουν πόσο ανεπτυγμένη ήταν.
Η Λισός ήταν διάσημη για το Ασκληπιείο της, όπου ασθενείς από όλη την Κρήτη έρχονταν για να θεραπευτούν, του οποίου τα ερείπια συναντάμε στα βορειοανατολικά της κοιλάδας. Μπορείτε να δείτε τα ψηφιδωτά πατώματα του ναού του Ασκληπιού με απεικονίσεις ζώων, ο οποίος καταστράφηκε από σεισμό. Ο ναός του 3ου ή 2ου αιώνα π.Χ. αποτελεί τον πρώτο ρυθμικό δωρικό ναό στην Κρήτη, ενώ υπάρχει ο ιδιαίτερος συνδυασμός της δωρικής του πρόσοψης με το ιωνικό θύρωμα. Στους τοίχους του διακρίνονται επιγραφές από νόμους και ψηφίσματα. Στο Ασκληπιείο εντοπίστηκαν πολυάριθμα αγάλματα κυρίως μικρών παιδιών, ενώ ξεχωρίζει το άγαλμα του θεού Ασκληπιού που σήμερα θα δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων.