Στη μέση της βραχονησίδας Διδύμη, ενάμισι ναυτικό μίλι απέναντι από το λιμάνι της Ερμούπολης, στέκεται ο Φάρος της Σύρου. Είναι ο παλαιότερος και ο πιο ψηλός φάρος του ελληνικού φαρικού δικτύου, ένα μνημείο-σύμβολο του Αιγαίου που λίγο-πολύ έχει “ζήσει” την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.
Κατασκευάστηκε το 1834, στην περίοδο της βασιλείας του Όθωνα από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων, και χρειάστηκε να επισκευαστεί το 1948 καθώς ένα μέρος του καταστράφηκε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘80, όπως αφηγείται στην «K» ο συνταξιούχος πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού, Σιδερής Μαμίδης, ο Φάρος λειτουργούσε με ασετιλίνη και με βάρδιες φαροφυλάκων σε 24ωρη βάση. Στη συνέχεια, έγινε αυτόματος και οι φαροφύλακες καταργήθηκαν.