Ο ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται μέσα στο Παλαιό Φρούριο και είναι από τους μεγαλύτερους σε χωρητικότητα ναούς της Κέρκυρας. Κατασκευάστηκε ως Αγγλικανικός ναός για να καλύψει τις θρησκευτικές ανάγκες της αγγλικής φρουράς που βρισκόταν στο νησί κατά την περίοδο της Αγγλικής Προστασίας (1814 – 1864). Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1840 σε σχέδια του Άγγλου στρατιωτικού αρχιτέκτονα Emmetκαι και για την ανέγερση του χρησιμοποιήθηκαν υλικά από γκρεμισμένα σπίτια της γύρω περιοχής.
Όταν η πόλη της Πάργας εκχωρήθηκε από τους ΄Άγγλους στον Αλή Πασά το 1819, πολλοί κάτοικοι της πόλης φιλοξενήθηκαν στην Κέρκυρα και εναπόθεσαν εικόνες των εκκλησιών της πόλης τους στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου και παρέμειναν έως την 25η Μαρτίου του 1930. Τότε ο Μητροπολίτης Κερκύρας και αργότερα Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, αφού πρώτα τις λιτάνευσε στους δρόμους της πόλης, τις παρέδωσε στους Παργίους οι οποίοι τις μετέφεραν πίσω στην πόλη της Πάργας με το θωρηκτό πλοίο «Αβέρωφ».
Το 1865 με την ενσωμάτωση της Κέρκυρας στο ελληνικό κράτος, η εκκλησία μετατράπηκε σε ορθόδοξο ναό. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την 21η Μαρτίου 1865 από τον μητροπολίτη Αθανάσιο Πολίτη, ο οποίος αφιέρωσε τον ναό στον Άγιο Γεώργιο, προστάτη του πεζικού. Ο ναός διακοσμήθηκε με το λίθινο τέμπλο του Αγίου Σπυρίδωνος, έργο του επιφανούς Κρητικού αγιογράφου, Εμμανουήλ Τζάννε. Το τέμπλο ήταν δωρεά της οικογένειας Βούλγαρη.
Ο ναός είναι γεωργιανού ρυθμού ενώ εξωτερικά, θυμίζει αρκετά αρχαίο δωρικό ναό με έξι κίονες δωρικού ρυθμού να στηρίζουν τριγωνικό επιστέγασμα. Υπέστη σημαντικές ζημιές από Γερμανικούς βομβαρδισμούς κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με αποτέλεσμα να μεταβληθεί η εσωτερική του δομή. Αρχικά δύο σειρές στύλων χώριζαν το ναό σε τρία μέρη κατά την τρίκλιτη βασιλική τεχνοτροπία.
Σήμερα η εκκλησία λειτουργία μόνο μία φορά τον χρόνο, ανήμερα της εορτής του Αγίου. Κατά διαστήματα στον χώρο διοργανώνονται εκθέσεις και διάφορες μουσικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.