Οι πρώτοι που αγάπησαν φανατικά τον Κέδρο ήταν οι εναλλακτικοί κατασκηνωτές, καθώς ήταν μία από τις ελάχιστες παραλίες στη χώρα όπου επιτρεπόταν το ελεύθερο κάμπινγκ. Αυτό εδώ και κάποια χρόνια δεν ισχύει. Ούτως ή άλλως η ανθρωπογεωγραφία των επισκεπτών του νησιού έχει διαφοροποιηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια. Στο πάλαι ποτέ εναλλακτικό «κάστρο» έχουν προστεθεί οικογένειες, πολλοί περισσότεροι ταξιδιώτες από το εξωτερικό, γενικότερα πιο mainstream τουρισμός. Παρόλα αυτά, ο Κέδρος διατηρεί τη γοητεία και -φαινομενικά παράδοξο- για μία τόσο δημοφιλή παραλία, την ανεμελιά του.
Ειδικά αν κάποιος φθάσει στον Κέδρο από τη Χώρα με τα πόδια (μία διαδρομή 15-20 λεπτών) και τον αντικρίσει καθώς κατεβαίνει τα σκαλιά που οδηγούν εκεί, θα «δυσκολευτεί» να μην βουτήξει στα νερά του πριν καν τακτοποιηθεί στην παραλία. Χαρακτηρισμοί όπως «γαλαζοπράσινα νερά» μπορεί να ακούγονται τετριμμένοι, όμως ανταποκρίνονται απολύτως στην πραγματικότητα του Κέδρου.
Η άμμος της παραλίας είναι λεπτή και ανοιχτόχρωμη, ιδανική για να απλώσετε την πετσέτα σας και να περάσετε πραγματικά πολλές ώρες εκεί. Φυσική σκιά δεν υπάρχει ιδιαίτερη, ούτε ξαπλώστρες πάνω στην άμμο, επομένως καλό είναι να έρθετε με ομπρέλα αν θέλετε να περάσετε πολλή ώρα πλάι στο κύμα.