Εκεί που «δούλεψαν» το θείο και η σκουριά
Υπάρχουν πολλές γωνιές στην Ελλάδα που παραμένουν άγνωστες ή ανεξερεύνητες για πολύ κόσμο. Εικόνες που όταν τις βλέπεις σε φωτογραφίες σκέφτεσαι ότι μπορεί να μην σου θυμίζουν κάτι από τη χώρα. Στην πραγματικότητα, το μόνο που χρειάζεται είναι να εξερευνήσεις λίγο περισσότερο ακόμη και τις πιο άγνωστες γωνιές της. Για παράδειγμα πόσο καλά γνωρίζεις τα εγκαταλελειμμένα θειορυχεία της Μήλου αλλά και τη μοναδική εικόνα που σχηματίζεται κάτω από αυτά. Πρόκειται για μια εκπληκτική παραλία με κρυστάλλινα νερά και χρώματα που έχει δημιουργήσει εκεί το θειάφι. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους αλλά και η ιστορία των θειορυχείων έχει το δικό της ενδιαφέρον.
Τα θειορυχεία της Μήλου βρέθηκαν στην ακμή τους κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου κατά τη δεκαετία του 1930. Αυτό μαρτυρούν ακόμη και σήμερα οι εγκαταστάσεις μεταφοράς του θείου, οι στοές εξόρυξης, τα ερειπωμένα γραφεία, τα εργαλεία και διάφορα ανεξερεύνητης χρήσης αντικείμενα. Εικόνες που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1890-1905 τα θειορυχεία λειτουργούσαν από την Εταιρεία Δημοσίων και Δημοτικών Έργων.
Ωστόσο, το 1905 η λειτουργία τους σταμάτησε λόγω παραγωγής φθηνού θείου στην Αμερική. Έπειτα και για λίγα χρόνια λειτούργησαν σποραδικά, ενώ την δεκαετία του 1930 όπως είπαμε, υπήρξε πλήρης λειτουργία. Αυτή την περίοδο ήταν που δημιουργήθηκαν οι εγκαταστάσεις οι οποίες σώζονται μέχρι σήμερα στην Μήλο. Το θειορυχείο στο Παλιόρεμα σταμάτησε την λειτουργία του την δεκαετία του 1960, αλλά θα μπορούσε έχει να μετατραπεί σε ένα πανέμορφο υπαίθριο μουσείο και να μην αφήνετε στην τύχη του. Τελικά η επιχείρηση έκλεισε οριστικά το 1978.