Η Σχοινούσα είναι ένα κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Σχοινούσσα. Το νησί κατοικείται από τα αρχαία χρόνια. Σύμφωνα με την παράδοση το όνομά του το χρωστά στο θαμνώδες [αρχ.] σχοῖνος, ὁ, [= είδος φυτού με οξεία, μυτερή άκρη, βούρλο], που ευδοκιμεί σε όλο το νησί. Υπάρχει όμως και μια άλλη εκδοχή σύμφωνα με την οποία το νησί πήρε το όνομά του από τον Ενετό άρχοντα Σχινόζα. Το νησί τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να υποδέχεται ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό τουριστών καθώς αποτελεί πόλο έλξης κυρίως λόγω της ηρεμίας που προσφέρει. Πρόκειται για τη ξηρότερη περιοχή στην Ελλάδα.[1]
Στεπικό τοπίο Σχοινούσας
Τοποθεσία
Η Σχοινούσα βρίσκεται στο κέντρο περίπου του συμπλέγματος των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων. Τη συναντάμε νότια της Νάξου και βορειανατολικά της Ηρακλειάς. Είναι ένα μικρό νησί, με 211 κατ. (απογρ.2011)[2] και έκταση 8,144 τ. χλμ. που προσφέρεται για ήσυχες διακοπές. Ανήκει στην επαρχία της Νάξου και έχει τακτική συγκοινωνία, με το ταξίδι από τον Πειραιά ως το Μερσίνι, το ασφαλές λιμάνι της, να διαρκεί 7 – 8 ώρες. Το Μερσίνι, θεωρείται ένα από τα καλύτερα καταφύγια μικρών σκαφών σε όλο το Αιγαίο. Η ψηλότερη κορυφή του νησιού είναι ο Μύλος με υψόμετρο 133 μέτρα.
Οικισμοί
Η Σχοινούσα έχει δύο οικισμούς, τη Χώρα και τη Μεσαριά. Ο οικισμός της Χώρας είναι κτισμένος σε ύψωμα, στην ενδοχώρα του νησιού και απέχει 1,2 χλμ. από το λιμάνι. Τα παλαιότερα χρόνια το νησί είχε υποστεί πολλές καταστροφές από πειρατικές επιδρομές. Έτσι, οι κάτοικοι έκτισαν σε ύψωμα το χωριό της Παναγιάς, όπως αλλιώς αποκαλούν τη Χώρα από την εκκλησία της Παναγιάς της Ακαθής, για να έχουν ορατότητα προς τη θάλασσα. Τα σπίτια είναι κτισμένα με τη χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική.
Ο δεύτερος οικισμός του νησιού, η Μεσαριά διακρίνεται για την εκκλησία της Ευαγγελίστριας και απέχει 3 χλμ. από τη Χώρα.[3] Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία και τον τουρισμό.
Κλίμα
Σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών η χαμηλότερη μέση ετήσια βροχόπτωση στη χώρα καταγράφεται στη Σχοινούσα με 240 χιλιοστά. H περιοχή έχει ένα θερμό κλίμα στέπας που χάνει τη κατάταξη στο θερμό ερημικό κλίμα για περίπου 50 χιλιοστά μέσου ετήσιου υετού.[1]